Spektakularne dzieła złotnictwa gotyckiego i barokowego, obrazy, rzeźby, szaty liturgiczne, historyczny księgozbiór i relikwiarze można podziwiać na wystawie „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce”, która prezentowana jest w Zamku Żupnym w Wieliczce od 5 kwietnia do 22 września 2024 roku.
W sumie można oglądać 140 obiektów, z których wiele zwykle pozostaje niedostępnych dla publiczności. Wśród nich znajduje si(...) ... więcej »
Rodzinne, krajobrazowe czy portretowe – niezależnie od rodzaju, fotografie zaskakują, dostarczają wielu emocji i przywołują wspomnienia. O tym, że można je też niemal poczuć czy usłyszeć przekonają się odwiedzający Galerię KSA. 26 czerwca odbędzie się tu wernisaż dwóch nowych wystaw fotograficznych. Wstęp jest bezpłatny. Ekspozycje będą dostępne do 10 lipca.
W Galerii Krakowskich Szkół Artystycznych, działającej (...) ... więcej »
Spektakularne dzieła złotnictwa gotyckiego i barokowego, obrazy, rzeźby, szaty liturgiczne, historyczny księgozbiór i relikwiarze można podziwiać na wystawie „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce”, która prezentowana jest w Zamku Żupnym w Wieliczce od 5 kwietnia do 22 września 2024 roku.
W sumie można oglądać 140 obiektów, z których wiele zwykle pozostaje niedostępnych dla publiczności. Wśród nich znajduje się największy i najcenniejszy zabytek, monstrancja z 1490 roku, oraz późnogotycki krzyż relikwiarzowy „Tragarski” z ok. 1500 roku czy gotycko-renesansowy kielich z XVI wieku. Jest też malarstwo: tryptyk Ukrzyżowania, obraz ołtarzowy św. Marii Magdaleny i zwieńczenie ołtarza Wszystkich Świętych.
To niepowtarzalna okazja by poznać obiekty ze skarbca wielickiej parafii, która w okresie staropolskim należała do najbogatszych w Polsce i była ściśle związana z królewskim przedsiębiorstwem solnym Żupami Krakowskimi. Związki te widoczne były w wyposażeniu kościoła, w którym znajdowały się liczne ołtarze ufundowane przez urzędników żupnych oraz bractwa pracowników kopalni: kopaczy, warzyczy, cieśli i tragarzy. Dla pracowników zatrudnionych pod ziemią odprawiano codziennie mszę św. „kopacką”. Parafia wielicka związana była też z Uniwersytetem Jagiellońskim, jej proboszczami byli profesorowie tej uczelni.
Inspiracją do wystawy jest zbliżający się jubileusz 200-lecia uroczystego poświęcenia kościoła św. Klemensa. To okazja do odkrywania i poznawania jego bogatego skarbca i wyposażenia. Początki kościoła sięgają XIII wieku. Na jego fundamentach, w połowie XIV wieku wybudowano drugą świątynie w stylu gotyckim. W 1786 roku gotycki kościół, zagrożony katastrofą na skutek wstrząsów, został rozebrany. W całości przetrwał jednak niezwykle cenny skarbiec z wyjątkowymi obiektami liturgicznymi. W tym dzieła malarskie i rzeźbiarskie, które stanowią wyposażenie obecnego kościoła, którego zasadnicza bryła pochodzi z XIX wieku.
Wystawa „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce” została zorganizowana przez Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka we współpracy z Parafią św. Klemensa w Wieliczce.
Zwiedzanie z kuratorem, rezerwacja przez formularz na www.muzeum.wieliczka.pl
- 9 czerwca o godzinie 12.00
- 7 lipca o godzinie 15.00
Kuratorka wystawy: Klementyna Ochniak-Dudek
Projekty plastyczne i aranżacja: Anita Mrugacz
Wystawę można oglądać w budynku północnym (XV w.) Zamku Żupnego, który po raz pierwszy w swej historii został przeznaczony na cele wystawiennicze. W kwietniu 2024 roku zakończono tam pierwszy etap remontu, realizowanego w ramach projektu: „Modernizacja kompleksu zamkowego Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka” finansowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zamek Żupny w Wieliczce jest dostępny: wtorek – niedziela: 9.00 – 17.00. Od 1 maja wtorek – niedziela: 9.00-20.00
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza.
Wystawa „Powroźnictwo w grafice z kolekcji prywatnej” opowiada o dwóch rodzajach aktywności człowieka, dość odległych od siebie, czyli umiejętności wytwarzania lin w zestawieniu z wyrafinowaną dziedziną sztuki - grafiką. Można ją oglądać od 18.04 do 25.08.2024 r. w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Zasadniczą część wystawy stanowią grafiki prezentujące technikę wytwarzania lin. W jednym miejscu zgromadzone zostało ponad 100 obiektów: książek i ilustracji począwszy od 2. poł. XVI do pocz. XX w. Grafiki te reprezentują różne techniki: drzeworyt, miedzioryt, akwaforta, akwatinta, litografia, drzeworyt sztorcowy. Niektóre z nich odbite zostały na papierze czerpanym, czasami mającym znaki wodne. Ponadto na wystawie znajdują się maszyny, narzędzia, materiały i wyroby powroźnicze.
Czym jest powroźnictwo, że poświęcono mu miejsce w grafice? Jest jednym z najstarszych zajęć człowieka polegającym na wytwarzaniu sznurków i lin. A wszystko zaczęło się prawdopodobnie w neolicie od skręcenia włókien w sznurki, które z czasem stawały się coraz mocniejsze i dłuższe. Dzięki temu wynalazkowi można było zrobić pierwsze narzędzia, pułapki, szałasy, „udomowić” zwierzęta, z czasem wznosić wielkie konstrukcje megalityczne, starożytne budowle i pomniki, budować okręty i znacznie usprawnić transport w kopalni. Użycie sznurków, sznurów i lin stało się powszechne.
Prezentowane na wystawie grafiki z różnych miejsc Europy pokazują pracę rzemieślników, ich warsztaty, maszyny, narzędzia i wyroby. Dzięki temu można porównywać pracę i technologię wytwarzania lin przez francuskich, angielskich, włoskich czy polskich powroźników. Zwracają uwagę tory powroźnicze na wolnym powietrzu lub powrozownie - długie, murowane budynki mające ponad 300 m – w Rochefort, Toulon i Brest we Francji oraz hala do produkcji lin (Corderia) w weneckim Arsenale. Im dłuższe tory i budynki, tym dłuższe liny można było w nich wykonać. Zaskakuje pomysłowość w wykorzystaniu do produkcji lin grot i kamieniołomów w Neapolu, Syrakuzach czy jaskini niedaleko miasteczka Castleton w Wielkiej Brytanii. Z kolei praca Macieja Alojzego Seykotty z poł. XIX w. pokazuje warsztat powroźniczy głęboko pod ziemią, w kopalni soli w Wieliczce. Do dziś znajduje się w niej poprzecznia Powroźnik - długi, prosty chodnik, w którym wyrabiano sznurki, sznury i liny dla górnictwa.
Obiekty pochodzą z kolekcji prywatnej Marka Skubisza, praca Macieja Alojzego Seykotty ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Wystawie towarzyszy obszerny katalog.
Kurator: Marek Skubisz
Projekt plastyczny i aranżacja: Aneta Łapczyńska
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na wystawę.
W podróż szlakiem kopalń zaprasza międzynarodowa wystawa „Świat górników. Praca górników na dawnych fotografiach” prezentowana w Zamku Żupnym w Wieliczce od 26 kwietnia do 31 sierpnia 2024 r. Wystawa została zorganizowana przez Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka we współpracy z zagranicznymi muzeami.
31 wielkoformatowych fotografii prezentuje 30 kopalń w 18 krajach na trzech kontynentach: głównie w Europie, ale także Ameryce Północnej i Australii. Pod każdą fotografią jest kod Qr, który prowadzi do rozszerzonych galerii zdjęć z tych kopalń. Ponadto wystawie towarzyszą dawne narzędzia górnicze, podobnych do nich można szukać na zdjęciach, a pochodzą one ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Najstarsza fotografia prezentowana na wystawie ma około 160 lat i pokazuje górników przed wejściem do sztolni kopalni kobaltu w Amot w Norwegii. Najmłodsze natomiast liczą ok. 70 lat. Wszystkie łączy wspólny mianownik: są dawne, czarnobiałe i pokazują górników w czasie pracy, przed jej rozpoczęciem, jeszcze w szatni, przed wejściem do sztolni, ale także w czasie przerwy śniadaniowej. Górnicy wykonują różnorodne prace, widać więc eksploatację surowców przy użyciu wiertarek, moment przed detonacją ładunków, zjazd ludzi windą w podziemia, transport urobku wózkami, które pchają ludzie lub ciągną konie czy urządzenia, obsługę wciągarek, grupę cieśli górniczych budujących drewniane zabezpieczenia czy mierniczych dokonujących pomiarów …
Fotografie stwarzają możliwość zaglądnięcia do podziemi kopalń pozyskujących: sól, węgiel kamienny i brunatny, srebro, złoto, miedź, rudy żelaza, kobalt, rtęć i wapienie. Dają też możliwość porównań panujących w nich warunków pracy, stosowanych narzędzi i urządzeń, oświetlenia czy ubioru górników. Informacji o poszczególnych kopalniach, a także o muzeach z których fotografie pochodzą dostarczają krótkie opisy.
Prezentowane kopalnie pochodzą z: Australii, Austrii, Belgii, Czech, Danii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Irlandii, Kanady, Norwegii, Polski, Serbii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, USA i Włoch.
Warto pamiętać, że górnictwo jest motorem postępu - dostarcza minerałów, dzięki którym mogą rozwijać się nowe technologie. Jedne kopalnie kończą swoją działalność, pozostają po nich dawne fotografie i muzea przechowujące pamięć o nich, ale powstają nowe bo ziemia kryje jeszcze wiele skarbów umożliwiających realizację nowych wyzwań.
Kurator wystawy: Jakub Strynowicz
Projekt plastyczny i aranżacja wystawy: Anita Mrugacz i Robert Sagan
Wystawę można zwiedzać w Zamku Żupnym w Wieliczce, w skrzydle północnym. Potem będzie prezentowana w innych ośrodkach górniczych na świecie.
Zamek Żupny w Wieliczce jest dostępny: wtorek - niedziela: 9.00 – 17.00, od 1 maja wtorek - niedziela 9.00 - 20.00
Warto podkreślić, że skrzydło północne Zamku Żupnego (XV w.) - historyczna nazwa Dom Żupny - zostało niedawno udostępnione po kilkuletnim remoncie i po raz pierwszy w swej historii zostało przeznaczone na działalność wystawienniczą. W przyszłości w budynku zostanie zorganizowana wystawa stała „Solny klejnot w koronie”.
Zamek Żupny przez 600 lat był siedzibą królewskiego przedsiębiorstwa solnego Żupy Krakowskie, obejmującego kopalnie soli w Wieliczce i Bochni. Obiekt znajduje się na Liście UNESCO od 2013 r.
Rodzinne, krajobrazowe czy portretowe – niezależnie od rodzaju, fotografie zaskakują, dostarczają wielu emocji i przywołują wspomnienia. O tym, że można je też niemal poczuć czy usłyszeć przekonają się odwiedzający Galerię KSA. 26 czerwca odbędzie się tu wernisaż dwóch nowych wystaw fotograficznych. Wstęp jest bezpłatny. Ekspozycje będą dostępne do 10 lipca.
W Galerii Krakowskich Szkół Artystycznych, działającej w Galerii Bronowice, wkrótce otwarte zostaną dwie nowe wystawy. Tym razem, w uruchomionej w ubiegłym roku przestrzeni, dedykowanej spotkaniom twórców z miłośnikami szeroko rozumianej sztuki, zaprezentowane zostaną premierowe sesje dyplomowe Szkoły Kreatywnej Fotografii. Autorami prac są Maja Rembak i Paweł Górniak.
Maja Rembak zabierze widzów w podróż, przywołującą z odmętów pamięci wspomnienia, zapachy czy dźwięki. „Zapach Jaśminu” to uchwycona w kadrach interpretacja klimatu wybranych utworów muzycznych, która ma pobudzać zmysły. Autor drugiej wystawy – Paweł Górniak - nie mówi o niej wiele. Pole do interpretacji pozostawia odwiedzającym, którym na ten moment musi wystarczyć intrygujący plakat. Co zobaczymy na wystawie „Blanks” oraz czym są tytułowe „puste miejsca”? Rozwiązanie zagadki nastąpi już w najbliższą środę.
Wernisaże odbędą się 26 czerwca w Galerii KSA. O godz. 18:00 będzie miało miejsce oficjalne otwarcie wystawy prac Mai Rembak, a o godz. 20:00 Pawła Górniaka. Uwaga! Lokal Krakowskich Szkół Artystycznych znajduje się teraz naprzeciwko czytelni Galerii Bronowice, na poziomie +1.
Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego
ul. Jagiellońska 15, Kraków
27-05-2024 - 30-09-2024
BEZPŁATNE
9:00-17:00
Na wystawie są prezentowane fotografie, które dają widzowi wgląd w codzienne życie osób dotkniętych bielactwem wrodzonym (albinizm) w Afryce oraz mają na celu zwrócenie uwagi na problem realiów życia tych osób w dwóch afrykańskich państwach - Zambii i Beninie. Przez swoją odmienność albinosi dawniej byli uznawani za duchy, obecnie zaś magiczną moc zaczęto przypisywać częściom ich ciała, co sprowadziło na nich szereg niebezpieczeństw i cierpień. Główna część wystawy poświęcona jest wyzwaniom, przed jakimi stoją albinosi w Zambii, gdzie ich prawa są codziennie łamane, gdyż doświadczają wieloaspektowej stygmatyzacji, społecznej dyskryminacji, izolacji i wszechobecnego strachu przed rytualną śmiercią.
Wystawa fotograficzna prezentowana w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego jest częścią szerszego projektu naukowego „Born Different” Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu, prowadzonego przez czeską antropolożkę kultury dr Kateřinę Mildnerovą oraz fotografa i fotoreportera Antonio Cossę pochodzącego z Mozambiku. Koncepcja zakłada twórcze połączenie sztuki i nauki; antropologii kulturowej i fotografii oraz korzysta z szeregu zespołowych badań terenowych przeprowadzonych w Zambii i Beninie (2023-2024).
Organizowany na Uniwersytecie Jagiellońskim w dniach 23-25 maja 2024 r. Kongres Afrykanistów Polskich jest największym i najbardziej prestiżowym afrykanistycznym wydarzeniem naukowym w Polsce, który odbywa się cyklicznie, co trzy lata i gromadzi zarówno badaczy reprezentujących różne dyscypliny naukowe, jak też osoby zawodowo związane z Afryką, np. lekarzy, dyplomatów czy pracowników różnego rodzaju organizacji pomocowych.
Wystawę można oglądać od 26 maja do 29 września 2024 roku, codziennie w godz. 9:00-17:00, wstęp wolny.
