Osią wystawy Beatriz Ruibal, prezentowanej w krakowskim Instytucie Cervantesa od 2 października 2025 do 30 stycznia 2026, są fotografie przedmiotów należących do wybitnych twórców i twórczyń hiszpańskiej i latynoamerykańskiej literatury, wśród których znaleźli się: María Zambrano, Federico García Lorca, Antonio Gamoneda, Juan Ramón Jiménez i Zenobia Camprubí. Wystawa jest częścią wydarzeń towarzyszących Festiwalowi Conrada.
Sfotografowane z czułością przedmioty są pośrednikami między przeszłością a teraźniejszością i pozwalają odbiorcom nawiązać intymną więź z wybitnymi pisarkami i pisarzami. Dzięki starannemu doborowi przedmiotów wyrwanych z pierwotnego kontekstu artystka buduje za pomocą obrazu zupełnie nową narrację na ich temat. Każdy uwieczniony na zdjęciu eksponat stanowi fragment ich życia i zachęca do odkrywania detali i historii kryjących się za piórami wiecznymi, lupami, ubraniami, szczotkami, butami, zeszytami i innymi osobistymi rzeczami. Każdy przedmiot niesie w sobie ładunek emocjonalny, a nacisk położony został na różnorodność głosów i doświadczeń, które składają się na bogactwo literatury hiszpańskojęzycznej. Przedmioty wchodzą ze sobą w dialog, otwierając pole do odkrywania nowych perspektyw, znaczeń i powiązań. Banalne na pierwszy rzut oka obiekty nabierają wartości symbolicznej i stają się katalizatorem wspomnień i emocji. Poprzez zaklętą w rzeczach melodię życia wystawa stara się ożywić pamięć zbiorową i staje się punktem wyjścia do dyskusji na temat tożsamości, literatury i wpływu ich właścicieli na współczesną Hiszpanię.
Beatriz Ruibal to uznana artystka wizualna i twórczyni filmowa, która w swojej twórczości zajmuje się tematem nieobecności poprzez przestrzenie i przedmioty, dając wyraz kruchości współczesnej egzystencji. Jej prace prezentowane były podczas prestiżowych wydarzeń, i w renomowanych instytucjach (PhotoEspaña, Real Academia de España w Rzymie, Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych w Hawanie). Otrzymała liczne nagrody i stypendia, m.in. wsparcie dla twórców od hiszpańskiego Ministerstwa Kultury oraz rezydencję artystyczną w Real Academia de España w Rzymie. Brała udział w międzynarodowych festiwalach filmowych jak Cannes i Tirana International Film Festival. Beatriz jest redaktorką w wydawnictwie Varasek oraz członkinią kolektywu Nave Oporto.
Podczas wernisażu w czwartek 2 października o godz. 18:00 w Instytucie Cervantesa przy ul. Kanoniczej 12 Beatriz Ruibal oprowadzi gości po wystawie i opowie o swoim procesie twórczym.
Wstęp na wystawę jest bezpłatny.
Godziny otwarcia: od poniedziałku do piątku, od 10:00 do 18:00.
Codziennie w godzinach 15.00-18.00 po wcześniejszym umówieniu wizyty.
PAPP GALERIA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ
Autorska galeria z twórczością przede wszystkim Stefana Papp otwarta na różnorodność z wymienną ekspozycją grafik, kolaży, a także rzeźb. To nowe miejsce znajduje się w Śródmieściu Krakowa i zostało stworzone dla kolekcjonerów i osób zainteresowanych obcowaniem ze sztuką współczesną na żywo, a nie wirtualnie. Część wystawianych dzieł jest dostępna w sprzedaży.
Wstęp jest bezpłatny. Zainteresowanych zapraszamy do kontaktu i umówienia terminu zwiedzania za pośrednictwem adresu: sp@stefanpapp.pl.
Stefan Papp był artystą renesansu: grafikiem, rysownikiem, rzeźbiarzem i malarzem. Zajmował się również rysunkiem satyrycznym. A także teorią i krytyką sztuki, w tym publicystyką kulturalną, społeczną i - poezją. Organizował również akcje w przestrzeni publicznej. Był pomysłodawcą i współzałożycielem „Zebry” - czasopisma literacko-artystycznego oraz inicjatorem i założycielem Sekcji Krytyki i Informacji Plastycznej SDP i wydawanego przez nią pisma ”Sezon”, a także inicjatorem Ogólnopolskiego Medalu „ Mecenas Sztuki”. Urodził się w 1932 r. w Czerniowcach na Bukowinie. W wieku 15 lat przyjechał do Polski. Życie swoje związał z Krakowem. Studiował w Krakowskiej ASP na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Xawerego Dunikowskiego i prof. Wandy Ślędzińskiej. Studia ukończył w 1958 r. W 1996 r. obronił doktorat na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracował w "Tygodniku Powszechnym". Współpracował z „Dziennikiem Polskim”, „Szpilkami”, „Architekturą”, „Sztuką”, „Życiem Literackim” i wieloma innymi periodykami, gdzie publikował recenzje wystaw, felietony, rysunki satyryczne, co często w czasach PRL powodowało reakcję „alergiczną” cenzury. Oprócz klasycznych dyscyplin sztuk pięknych zajmował się metodologią i realizacją kształtowania przestrzeni społecznej oraz teorią postrzegania środowiska. W latach 1979- 2001 wykładał w Niemczech na wydziałach Design i Architektury Fachhochschule w Münster.
Stefan Papp całe kreatywne życie poświęcił twórczości artystycznej i działalności społecznej. Miał ponad sto wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą, brał udział w wystawach krajowych, zagranicznych i międzynarodowych. Zmarł w 2020 r. w Krakowie.
Twórcą i właścicielem galerii jest córka artysty, Judyta Papp. Wybrane dzieła Stefana Papp są prezentowane na stronie: www.stefanpapp.pl.
